Η εξαφάνιση
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1993 ένα έγκλημα που έγινε στην Ερμιόνη συγκλόνισε την Ελλάδα. Ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή, βρέθηκε νεκρός και κακοποιημένος σεξουαλικά. Το βράδυ της παραμονής της πρωτοχρονιάς, ο μικρός Νίκος άργησε να επιστρέψει στο σπίτι.
Μετά την δήλωση της εξαφάνισής του παιδιού από τους γονείς του οι αστυνομικοί αλλά και γείτονες, συγγενείς και φίλοι της οικογένειας ξεσήκωσαν την περιοχή, για να βρουν το εξάχρονο αγόρι. Τελικά ο Μανώλης Δουρής μαζί με έναν από τους γιούς του βρήκαν το παιδί νεκρό και κακοποιημένο.
Η εξιχνίαση του εγκλήματος και η ομολογία του πατέρα.
Το πτώμα του αγοριού βρέθηκε κρυμμένο στο μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας. Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης ανέφερε στο πόρισμά του ότι το παιδί πέθανε από ασφυξία, καθώς ο δράστης του είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει.Ο πατέρας θρηνούσε σπαρακτικά για το χαμό του παιδιού του και ορκιζόταν να πάρει εκδίκηση απο το φονιά.
Σύντομα όμως τα πράγματα άλλαξαν τροπή. Ο Μανώλης Δουρής συνελήφθη και ομολόγησε το έγκλημά του.
Στην ανάκριση κατέρρευσε και προσπάθησε να δικαιολογηθεί: «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε», είπε ο παιδοκτόνος στην ομολογία του.
Τα βιώματα του παιδοκτόνου.
Ο Μανώλης Δουρής είχε έντονα ψυχολογικά προβλήματα.Το 1974 πολέμησε στη Κύπρο εναντίον των Τούρκων.Μετά από αυτή του την ενέργεια πάθαινε μια σειρά από κρίσεις από τις οποίες οι γιατροί έβγαλαν το πόρισμα ότι έπασχε από το σύνδρομο της Κύπρου.Καθώς αυτή του η κατάληξη τον όθησε να εκτελέσει αυτή τη πράξη σκοτώνοντας και βιάζοντας το παιδί του.
Η δίκη.
Ο Μανώλης Δουρής οδηγήθηκε στα δικαστήρια καθώς ο συνήγορος του,μετά από την έρευνα της υποθέσης του διαπίστωσε ότι ήταν αθώος.Στον πρωκτό του 6άχρονου παιδιού και στο στόμα του βρέθηκαν τρίχες γενητικών οργάνων που δεν ταίριαζαν με το DNA του πατέρα.Έτσι ισχυρίζονται ότι,μάλλον άλλος δολοφώνισε το παιδί και άλλος ασέλγισε επάνω του. Ο Δουρής κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.
Η φυλάκισή του.
Κατά τη μεταγωγή του, ο Δουρής ξυλοκοπήθηκε από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Όταν κατέβηκε από την κλούβα το πρόσωπο του ήταν κατεστραμμένο. Στη διαδρομή κακοποιήθηκε, βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε από τους βαρυποινίτες που τήρησαν τον άγραφο νόμο της φυλακής, σύμφωνα με τον οποίο οι παιδοκτόνοι δεν συγχωρούνται. Η κακοποίηση του συνεχίστηκε και μέσα στη φυλακή. Η κακοποίηση του ήταν τόσο σκληρή ώστε οι αρχές αναγκάζονταν να τον μετακινούν συνέχεια. Μέσα σε δύο χρόνια ο Δουρής άλλαξε τέσσερα διαφορετικά σωφρονιστικά ιδρύματα.
Δύο χρόνια μετά τον θάνατο του παιδιού ο Μανώλης Δουρής έδωσε τέλος στη ζωή του. Οι φύλακες τον βρήκαν κρεμασμένο με το καλώδιο της τηλεόρασης. Τα ερωτήματα ήταν πολλά. Αυτοκτόνησε από τις τύψεις; Δεν άντεξε το λιντσάρισμα των συγκρατουμένων του; Δεν άντεξε την τιμωρία για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε; Όποια και αν είναι η αλήθεια, γεγονός είναι ότι ο Μανώλης Δουρής παραμένει μέχρι σήμερα στη συνείδηση του κόσμου, παιδοκτόνος, όπως ήταν και η ετυμηγορία του δικαστηρίου.
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1993 ένα έγκλημα που έγινε στην Ερμιόνη συγκλόνισε την Ελλάδα. Ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή, βρέθηκε νεκρός και κακοποιημένος σεξουαλικά. Το βράδυ της παραμονής της πρωτοχρονιάς, ο μικρός Νίκος άργησε να επιστρέψει στο σπίτι.
Μετά την δήλωση της εξαφάνισής του παιδιού από τους γονείς του οι αστυνομικοί αλλά και γείτονες, συγγενείς και φίλοι της οικογένειας ξεσήκωσαν την περιοχή, για να βρουν το εξάχρονο αγόρι. Τελικά ο Μανώλης Δουρής μαζί με έναν από τους γιούς του βρήκαν το παιδί νεκρό και κακοποιημένο.
Η εξιχνίαση του εγκλήματος και η ομολογία του πατέρα.
Το πτώμα του αγοριού βρέθηκε κρυμμένο στο μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας. Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης ανέφερε στο πόρισμά του ότι το παιδί πέθανε από ασφυξία, καθώς ο δράστης του είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει.Ο πατέρας θρηνούσε σπαρακτικά για το χαμό του παιδιού του και ορκιζόταν να πάρει εκδίκηση απο το φονιά.
Σύντομα όμως τα πράγματα άλλαξαν τροπή. Ο Μανώλης Δουρής συνελήφθη και ομολόγησε το έγκλημά του.
Στην ανάκριση κατέρρευσε και προσπάθησε να δικαιολογηθεί: «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε», είπε ο παιδοκτόνος στην ομολογία του.
Τα βιώματα του παιδοκτόνου.
Ο Μανώλης Δουρής είχε έντονα ψυχολογικά προβλήματα.Το 1974 πολέμησε στη Κύπρο εναντίον των Τούρκων.Μετά από αυτή του την ενέργεια πάθαινε μια σειρά από κρίσεις από τις οποίες οι γιατροί έβγαλαν το πόρισμα ότι έπασχε από το σύνδρομο της Κύπρου.Καθώς αυτή του η κατάληξη τον όθησε να εκτελέσει αυτή τη πράξη σκοτώνοντας και βιάζοντας το παιδί του.
Η δίκη.
Ο Μανώλης Δουρής οδηγήθηκε στα δικαστήρια καθώς ο συνήγορος του,μετά από την έρευνα της υποθέσης του διαπίστωσε ότι ήταν αθώος.Στον πρωκτό του 6άχρονου παιδιού και στο στόμα του βρέθηκαν τρίχες γενητικών οργάνων που δεν ταίριαζαν με το DNA του πατέρα.Έτσι ισχυρίζονται ότι,μάλλον άλλος δολοφώνισε το παιδί και άλλος ασέλγισε επάνω του. Ο Δουρής κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.
Η φυλάκισή του.
Κατά τη μεταγωγή του, ο Δουρής ξυλοκοπήθηκε από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Όταν κατέβηκε από την κλούβα το πρόσωπο του ήταν κατεστραμμένο. Στη διαδρομή κακοποιήθηκε, βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε από τους βαρυποινίτες που τήρησαν τον άγραφο νόμο της φυλακής, σύμφωνα με τον οποίο οι παιδοκτόνοι δεν συγχωρούνται. Η κακοποίηση του συνεχίστηκε και μέσα στη φυλακή. Η κακοποίηση του ήταν τόσο σκληρή ώστε οι αρχές αναγκάζονταν να τον μετακινούν συνέχεια. Μέσα σε δύο χρόνια ο Δουρής άλλαξε τέσσερα διαφορετικά σωφρονιστικά ιδρύματα.
Δύο χρόνια μετά τον θάνατο του παιδιού ο Μανώλης Δουρής έδωσε τέλος στη ζωή του. Οι φύλακες τον βρήκαν κρεμασμένο με το καλώδιο της τηλεόρασης. Τα ερωτήματα ήταν πολλά. Αυτοκτόνησε από τις τύψεις; Δεν άντεξε το λιντσάρισμα των συγκρατουμένων του; Δεν άντεξε την τιμωρία για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε; Όποια και αν είναι η αλήθεια, γεγονός είναι ότι ο Μανώλης Δουρής παραμένει μέχρι σήμερα στη συνείδηση του κόσμου, παιδοκτόνος, όπως ήταν και η ετυμηγορία του δικαστηρίου.